Vanmorgen kwam ik blij terug van een jobcoach-afspraak. Al ruim anderhalf jaar trek ik op met een klant die een Wajong-uitkering heeft. Hij was orderpicker in een magazijn, maar gaf steeds vaker aan dat hij het daar niet meer naar zijn zin had. Het werk gaf hem geen voldoening meer, hij voelde zich niet thuis binnen de sfeer van het bedrijf en miste contact met collega’s. Het liefst wilde hij iets totaal anders gaan doen.
Oude schoenen
Wat kon hij doen? Zijn ‘oude schoenen’ weggooien voordat hij nieuwe had, leek hem niet verstandig, en terwijl hij zijn werk in het magazijn met gezonde tegenzin voortzette, gingen we samen op zoek naar wat echt bij hem past. We bespraken waar hij goed in is en wat hij wil gaan leren. En het allerbelangrijkst: waar hij blij van wordt! Na onze gesprekken wist hij het: conciërge op een basisschool, dát was zijn plek. Tijdens een stage van de praktijkschool had hij die functie uitgeoefend en dat was altijd in zijn hoofd blijven zitten. Samen hebben we gesolliciteerd en zijn we op gesprek gegaan.
Zijn ‘oude schoenen’ weggooien voordat hij nieuwe had, leek hem niet verstandig
Doen waar je van droomt
Gisteren was het zover: zijn eerste werkdag! Ik voelde hier op kantoor de spanning een beetje met hem mee. Vandaag trof ik een blije man aan. Iemand die eindelijk doet waar hij van droomde. Zelfs na een dag al voelt hij zich op zijn nieuwe werkplek gewaardeerd; hij heeft contact met leerkrachten en kinderen en kan dienstverlenend werken. Kijk, daar word ik nou gelukkig van: als iemand samen met mij stappen durft te zetten en gaat doen waar hij blij van wordt. Natuurlijk is het allemaal nog spannend en nieuw, maar ook daar mag ik hem als jobcoach bij helpen. Met alle plezier!
Ik vind het leuk om samen met je op te lopen in een traject en je verdiepende vragen te stellen, zodat je zelf tot inzicht komt en een nieuw toekomstperspectief krijgt!
